St. Peterserburg 15 september 2014
Blijf op de hoogte en volg De reis
15 September 2014 | Rusland, Sint-Petersburg
Vandaag een dag voor ons zelf. Dat betekent dat we iets langer kunnen blijven liggen. Natuurlijk hebben we wel een plan. De groep gaat naar Peterhof een park met mooie fonteinen. Wij gaan daar ook heen alleen niet met de groep. Wij gaan met de bus en de Metro. De reisleidster had gisteren uitgelegd waar we de bus kunnen vinden en waar we met de Metro moeten.
Alles was duidelijk dus gaan we op eigen houtje.
Na het ontbijt, rond 9.30 uur gaan we naar de bus. Het eindpunt van de bus is aan de overkant van de straat waar onze boot ligt. Makkie dus. Tijdens de rit stappen er veel mensen in en iedereen betaalt door gepast geld bij de chauffeur neer te leggen of tijdens het rijden wisselgeld terug te krijgen.
Nu nog naar de halte zoeken waar we er uit moeten om met de Metro verder te gaan. Alles in het Russisch dus even puzzelen. De halte heet Lomonosovskaya. Als je weet hoe de L er uitziet dan moet het lukken omdat er een aantal O's in voorkomen en die zien er hetzelfde uit als bij ons. Na een langere rit met de bus dan verwacht komen we bij het Metrostation aan. Nadat we bij de kassa betaald hebben krijgen we twee muntjes en wat kleingeld. De muntjes zijn de kaartjes en die moet je in de ingangspoort doen. Dan komen we bij de roltrap die naar beneden gaat. Jemig wat is dat ding lang en wat gaat hij diep. Je zou er hoogtevrees van krijgen. We hebben het even nagekeken. Deze Metrolijn ligt 86 meter onder de grond en is een van de diepste ter wereld.
Aan het einde van de roltrap gaan we rechtsaf en komen in een grote brede gang met links en rechts deuren. Het lijkt op liftdeuren en we hebben geen idee wat er zich achter die deuren bevindt. Er staan wel mensen voor die deuren te wachten dus dat doen we ook maar. Waar de trein rijdt daar hebben we geen idee van. We zien ze niet maar horen ze wel. Dan komt er weer een trein aan en gaan de deuren open waarna we zo de trein in kunnen stappen. Na 3 haltes gaan we er uit om over te stappen op de rode lijn. Met deze lijn doen we 7 haltes en daarna moeten we nog met de bus. Het is wel een hele onderneming maar in St. Petersburg wonen dan ook 5 miljoen mensen. Als we uit de trein stappen staan we in een hal met enorme zuilen bekleed met glas en wit marmer. En alles is puntgaaf. Buiten gekomen staan we langs een 6-baans weg. We zien de bus aan de overkant en kunnen via een tunnel daar komen. We betalen 55 rub. per persoon om dan in Peterhof te komen. Dat is omgerekend 1,10 euro en daarvoor zitten we ruim een half uur in de bus die stevig doorrijdt net als al het andere verkeer hier. Na een lange rit stappen er wat mensen uit en voor de zekerheid vragen we het nog eens. En ja hoor wij moeten er ook uit. Door een enorme ingang komen we het park binnen. Peterhof is gebouwd op bevel van Tsaar Peter de Groote en ligt langs de Finse Golf. Daar doemen de eerste fonteinen al op. Maar als we verder lopen valt het in 1e instantie wat tegen. We zagen al bordjes met "kaarten voor de lager gelegen tuin" dus zijn we die kant op gegaan. Voor 13 euro per persoon mogen we ook de rest zien. En dat was beslist de moeite waard. Een enorme fontein met gouden beelden en watervallen was de beloning. Al het water liep naar een kanaal met aan de zijkant ook gouden fonteinen. Aan het einde van het kanaal was de zee. We hebben daar heerlijk gewandeld en mooie plaatjes geschoten.
Aan het einde van het kanaal kon je weer kaartjes kopen voor een boottochtje met een draagvleugelboot. Deze boot ging naar het centrum van St. Petersburg en we overwegen om eerst een biertje te drinken en daarna met de boot terug te gaan naar St. Petersburg. De bestemming is de Hermitage. Van daaruit zien we wel hoe we terugkomen naar onze boot.
Het plan was om nog even de Kerk van de Verlosser op het Bloed binnen te gaan maar die bleek te ver van de Hermitage af te liggen zodat we besloten om te terugtocht te aanvaarden omdat we nog het e.e.a. moesten uitzoeken zoals: waar vinden we de bus of hoe moeten we met de Metro. En waar vinden we die dan. Via de GPS was dit niet te vinden dus hebben we het maar even aan een voorbijganger gevraagd. Inmiddels hadden we wel besloten om naar een Metro te zoeken. Na wat omzwervingen en hier en daar vragen komen we bij de groene lijn, die we ook moeten hebben. De entree is onder in een prachtig blauw geschilderd gebouw. Je moet het maar weten. Toen we daar vlakbij waren zagen we de koepels van de Kerk van de Verlosser op het Bloed maar het was te laat om daar nog heen te gaan. Morgen hebben we de middag nog en nu weten we precies hoe we daar moeten komen en hoe we terug moeten.
De trein en de bus sluiten aardig op elkaar aan en om 16.30 uur zijn we weer op de boot. Bij een biertje maken we het verhaal en straks lekker eten en een verdiende nachtrust. Het was weer een schitterende dag, we hebben veel gezien en vielen van de ene verbazing in de andere.
Alles was duidelijk dus gaan we op eigen houtje.
Na het ontbijt, rond 9.30 uur gaan we naar de bus. Het eindpunt van de bus is aan de overkant van de straat waar onze boot ligt. Makkie dus. Tijdens de rit stappen er veel mensen in en iedereen betaalt door gepast geld bij de chauffeur neer te leggen of tijdens het rijden wisselgeld terug te krijgen.
Nu nog naar de halte zoeken waar we er uit moeten om met de Metro verder te gaan. Alles in het Russisch dus even puzzelen. De halte heet Lomonosovskaya. Als je weet hoe de L er uitziet dan moet het lukken omdat er een aantal O's in voorkomen en die zien er hetzelfde uit als bij ons. Na een langere rit met de bus dan verwacht komen we bij het Metrostation aan. Nadat we bij de kassa betaald hebben krijgen we twee muntjes en wat kleingeld. De muntjes zijn de kaartjes en die moet je in de ingangspoort doen. Dan komen we bij de roltrap die naar beneden gaat. Jemig wat is dat ding lang en wat gaat hij diep. Je zou er hoogtevrees van krijgen. We hebben het even nagekeken. Deze Metrolijn ligt 86 meter onder de grond en is een van de diepste ter wereld.
Aan het einde van de roltrap gaan we rechtsaf en komen in een grote brede gang met links en rechts deuren. Het lijkt op liftdeuren en we hebben geen idee wat er zich achter die deuren bevindt. Er staan wel mensen voor die deuren te wachten dus dat doen we ook maar. Waar de trein rijdt daar hebben we geen idee van. We zien ze niet maar horen ze wel. Dan komt er weer een trein aan en gaan de deuren open waarna we zo de trein in kunnen stappen. Na 3 haltes gaan we er uit om over te stappen op de rode lijn. Met deze lijn doen we 7 haltes en daarna moeten we nog met de bus. Het is wel een hele onderneming maar in St. Petersburg wonen dan ook 5 miljoen mensen. Als we uit de trein stappen staan we in een hal met enorme zuilen bekleed met glas en wit marmer. En alles is puntgaaf. Buiten gekomen staan we langs een 6-baans weg. We zien de bus aan de overkant en kunnen via een tunnel daar komen. We betalen 55 rub. per persoon om dan in Peterhof te komen. Dat is omgerekend 1,10 euro en daarvoor zitten we ruim een half uur in de bus die stevig doorrijdt net als al het andere verkeer hier. Na een lange rit stappen er wat mensen uit en voor de zekerheid vragen we het nog eens. En ja hoor wij moeten er ook uit. Door een enorme ingang komen we het park binnen. Peterhof is gebouwd op bevel van Tsaar Peter de Groote en ligt langs de Finse Golf. Daar doemen de eerste fonteinen al op. Maar als we verder lopen valt het in 1e instantie wat tegen. We zagen al bordjes met "kaarten voor de lager gelegen tuin" dus zijn we die kant op gegaan. Voor 13 euro per persoon mogen we ook de rest zien. En dat was beslist de moeite waard. Een enorme fontein met gouden beelden en watervallen was de beloning. Al het water liep naar een kanaal met aan de zijkant ook gouden fonteinen. Aan het einde van het kanaal was de zee. We hebben daar heerlijk gewandeld en mooie plaatjes geschoten.
Aan het einde van het kanaal kon je weer kaartjes kopen voor een boottochtje met een draagvleugelboot. Deze boot ging naar het centrum van St. Petersburg en we overwegen om eerst een biertje te drinken en daarna met de boot terug te gaan naar St. Petersburg. De bestemming is de Hermitage. Van daaruit zien we wel hoe we terugkomen naar onze boot.
Het plan was om nog even de Kerk van de Verlosser op het Bloed binnen te gaan maar die bleek te ver van de Hermitage af te liggen zodat we besloten om te terugtocht te aanvaarden omdat we nog het e.e.a. moesten uitzoeken zoals: waar vinden we de bus of hoe moeten we met de Metro. En waar vinden we die dan. Via de GPS was dit niet te vinden dus hebben we het maar even aan een voorbijganger gevraagd. Inmiddels hadden we wel besloten om naar een Metro te zoeken. Na wat omzwervingen en hier en daar vragen komen we bij de groene lijn, die we ook moeten hebben. De entree is onder in een prachtig blauw geschilderd gebouw. Je moet het maar weten. Toen we daar vlakbij waren zagen we de koepels van de Kerk van de Verlosser op het Bloed maar het was te laat om daar nog heen te gaan. Morgen hebben we de middag nog en nu weten we precies hoe we daar moeten komen en hoe we terug moeten.
De trein en de bus sluiten aardig op elkaar aan en om 16.30 uur zijn we weer op de boot. Bij een biertje maken we het verhaal en straks lekker eten en een verdiende nachtrust. Het was weer een schitterende dag, we hebben veel gezien en vielen van de ene verbazing in de andere.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
